-
1 złość
- ci; fwpadać (wpaść perf) w złość — to lose one's temper
* * *f.anger, wrath; atak l. paroksyzm złości fit of anger; napady złości outbursts of anger; wpaść w złość lose one's temper; dusić w sobie złość repress l. suppress one's anger; trząść się ze złości be seething with anger; wyładować swoją złość give vent to l. vent one's anger; złość mnie bierze, kiedy widzę, że... it angers me when I see that...; na złość komuś to spite sb; jak na złość as if out of spite; pękać ze złości be bursting with anger; złość piękności szkodzi anger detracts from one's beauty.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > złość
-
2 złoś|ć
f sgt (bezsilne wzburzenie) anger; (irytacja) annoyance, exasperation- w napadzie złości in a fit of anger- z błyskiem złości w oczach with a glint of annoyance in one’s eyes- syk złości a hiss of annoyance- czuć do kogoś złość to be angry at sb- dusić w sobie złość to repress a. suppress one’s anger- wpadać w złość to lose one’s temper- wzbudzać czyjąś złość to make sb angry- gdy to usłyszał, ogarnęła go złość having heard that he became angry- dlaczego wyładowujesz swoją złość na mnie? why are you venting your anger a. spleen on me?- w złości potrafi uderzyć he can hit in anger- powiesz coś w złości, a potem żałujesz you say something in anger and then regret it- poczerwieniał ze złości he reddened with anger- ze złości zaciskał zęby he clenched his teeth in exasperation a. anger- ze złością przerzucał kartki/odpowiadał na pytania he thumbed the pages/replied to questions angrily■ jak na złość to make matters worse- na złość out of spite- na złość trzasnął drzwiami he slammed the door out of spite- zrobił to nam/swojej rodzinie na złość he did it to spite us/his family- aż się w nim/niej ze złości gotowało pot. he/she felt a flare of anger within him/her- pienić się ze złości to foam at the mouth przen., pot.- złość piękności szkodzi przysł. ≈ one looks ugly when annoyed a. angryThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > złoś|ć
-
3 pęk|nąć
pf — pęk|ać impf (pękł — pękam) vi 1. (nadłamać się) [lód, szkło, ściana] to crack; [kość] to fracture 2. (przerwać się) [gumka, sznurek] to break- pękła mi struna I broke a string3. (podrzeć się) [papierowa torba] to tear; [spodnie] to rip; [skóra] to crack- pękła mi warga my lip has cracked, I have a cracked lip4. (rozerwać się, wybuchnąć) [balon, granat, pocisk, wrzód] to burst; [narząd, tętnica] to rupture- pękło jej naczynko she burst a blood vessel- w mieszkaniu pękła rura a water pipe burst in the flat5. (załamywać się) struktura społeczna zaczyna pękać the social fabric is beginning to show cracks a. crumble- pękły wszelkie zahamowania all inhibitions disintegrated6. pot. (tchórzyć) [osoba] to crack under pressure- nie pękaj! don’t crack up! posp.7. pot. (zostać wydanym) stówa pękła na taksówki I forked out a hundred for the taxis pot.■ pękać z dumy/radości/złości/zazdrości to burst with pride/joy/anger/envy- pękną z zazdrości, kiedy to zobaczą they’ll turn green with envy when they see it- pękać ze śmiechu to split one’s sides laughing a. with laughter pot., to crack up laughing a. with laughter pot.- choćbym pękł a. żebym miał pęknąć, nie dam rady there’s no way I can do it a. this; even if I bust a gut, I couldn’t do this posp.- zrobię to, żebym miał pęknąć I’ll do it or die trying- głowa mi pęka my head is splitting- serce mi pęka, kiedy na to patrzę it breaks my heart to see it- myślałem, że mi serce pęknie I thought my heart would break- aż uszy a. bębenki w uszach pękają od tej muzyki the music is deafening- klub pękał od ludzi pot. the club was bursting a. packed with people- kościół/pokój pękał w szwach the church/room was bursting at the seamsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pęk|nąć
-
4 bersten
-
5 zerplatzen
См. также в других словарях:
pękać ze złości — Bardzo się gniewać i złościć Eng. To become very angry … Słownik Polskiego slangu
pękać — 1. pot. Choćby(m) pękł, żeby(m) miał pęknąć, to... «choćby nie wiadomo co się miało stać, to...»: Nikt, choćby pękł, nie stanie rzeczywistości w poprzek czy na ukos. Tylko głupi myśli, że podzieli sobie naród na kawałki jak tort. B. Madej,… … Słownik frazeologiczny
pękać — ndk I, pękaćam, pękaćasz, pękaćają, pękaćaj, pękaćał pęknąć dk Vc, pękaćnę, pękaćniesz, pękaćnij, pękł, pękłszy 1. «przestawać być całym wskutek tworzenia się rysy, szczeliny, otworu; łamać się na kawałki» Lód pęka na rzece. Skóra pęka na rękach … Słownik języka polskiego
pęknąć — 1. pot. Choćby(m) pękł, żeby(m) miał pęknąć, to... «choćby nie wiadomo co się miało stać, to...»: Nikt, choćby pękł, nie stanie rzeczywistości w poprzek czy na ukos. Tylko głupi myśli, że podzieli sobie naród na kawałki jak tort. B. Madej,… … Słownik frazeologiczny
złość — ż V, DCMs. złośćści, blm «stan irytacji, wzburzenia; gniew, pasja, wybuch gniewu; także: uczucie wrogości, urazy do kogoś» Bezsilna, głucha złość. Atak, paroksyzm złości. Napady złości. Błysk złości w czyichś oczach. Mieć, odczuwać złość do kogoś … Słownik języka polskiego
złość — 1. Jak na złość «wbrew oczekiwaniom, nie po czyjejś myśli, nie w porę»: Po powrocie z pracy chciałem obejrzeć mecz w telewizji, a tu jak na złość zepsuł się telewizor. Rekl 2000. 2. iron. Na złość mamie odmrozić sobie uszy «zrobić coś… … Słownik frazeologiczny
